Max Payne Wiki
Nie podano opisu zmian
Znacznik: VisualEditor
Znacznik: VisualEditor
Linia 1: Linia 1:
 
'''Witaj w moim koszmarze''' (''ang''. Take me to Cold Steel) - pierwszy rozdział trzeciej części gry ''Max Payne''. Akcja tego epizodu rozgrywa się [[Odlewnia metali Cold Steel|odlewni metali Cold Steel]].
 
'''Witaj w moim koszmarze''' (''ang''. Take me to Cold Steel) - pierwszy rozdział trzeciej części gry ''Max Payne''. Akcja tego epizodu rozgrywa się [[Odlewnia metali Cold Steel|odlewni metali Cold Steel]].
 
==Wprowadzenie==
 
==Wprowadzenie==
Po bardzo dużej dawce [[Valkiria|Valkirii]], jaką [[Nicole Horne|Horne]] wstrzyknęła [[Max Payne (postać)|Maxowi]], Payne budzi się leżąc na śniegu w swoich własnych wymiocinach. Czuje się bardzo niedobrze. Jest jednak zadowolony, gdyż Nicole Horne myślała, że Max nie przeżyje takiej porcji narkotyku. Łkńąc
+
Po bardzo dużej dawce [[Valkiria|Valkirii]], jaką [[Nicole Horne|Horne]] wstrzyknęła [[Max Payne (postać)|Maxowi]], Payne budzi się leżąc na śniegu w swoich własnych wymiocinach. Czuje się bardzo niedobrze. Jest jednak zadowolony, gdyż Nicole Horne myślała, że Max nie przeżyje takiej porcji narkotyku. Łaknąc zemsty, Payne wyrusza więc do [[Odlewnia metali Cold Steel|Cold Steel]] - miejsca, które wymieniła Horne tuż przed próbą zabójstwa byłego policjanta. Mimo mroźnej nocy, w odlewni sporo się działo, jeździły ciężarówki i było dużo ludzi. Umiejscowiony za miastem budynek był świetnym miejscem dla prowadzenia działalności przestępczej.
 
zemsty, Payne wyrusza więc do [[Odlewnia metali Cold Steel|Cold Steel]] - miejsca, które wymieniła Horne tuż przed próbą zabójstwa byłego policjanta. Mimo mroźnej nocy, w odlewni sporo się działo, jeździły ciężarówki i było dużo ludzi. Umiejscowiony za miastem budynek był świetnym miejscem dla prowadzenia działalności przestępczej.
 
   
 
==Główna akcja==
 
==Główna akcja==

Wersja z 16:29, 26 gru 2018

Witaj w moim koszmarze (ang. Take me to Cold Steel) - pierwszy rozdział trzeciej części gry Max Payne. Akcja tego epizodu rozgrywa się odlewni metali Cold Steel.

Wprowadzenie

Po bardzo dużej dawce Valkirii, jaką Horne wstrzyknęła Maxowi, Payne budzi się leżąc na śniegu w swoich własnych wymiocinach. Czuje się bardzo niedobrze. Jest jednak zadowolony, gdyż Nicole Horne myślała, że Max nie przeżyje takiej porcji narkotyku. Łaknąc zemsty, Payne wyrusza więc do Cold Steel - miejsca, które wymieniła Horne tuż przed próbą zabójstwa byłego policjanta. Mimo mroźnej nocy, w odlewni sporo się działo, jeździły ciężarówki i było dużo ludzi. Umiejscowiony za miastem budynek był świetnym miejscem dla prowadzenia działalności przestępczej.

Główna akcja

Po dotarciu na miejsce, Max postanawia zacząć "zwiedzanie" odlewni od góry. Wchodzi więc po drabinie i stamtąd dostaje się przez świetlik do budynku. Okazuje się, że odlewnia jest chroniona czujnikami laserowymi, które eksplodują po ich przecięciu. Payne stara się więc je niszczyć lub omijać. W jednym z pokojów słyszy w radiu prognozę pogody. Nic nie zapowiada końca śnieżyc i mrozów. Nagle zauważają go ludzie Horne, którzy zaczynają do niego strzelać. Zostają oni jednak pokonani. Payne dociera do wielkiego kotła z płynnym metalem. Na krok nie odpuszczają go przeciwnicy. W jednym z pomieszczeń słyszy przez walkie-talkie alarm, że wykryto intruza. Następnie Max rusza dalej.

Cytaty

  • Zataczałem się, idąc po zamarzniętym dachu odlewni, wśród padającego śniegu i wyjącego wiatru. Byłem jak ninja obdarzony mocą kung-fu. Poważnie! A nawet byłem supermanem, gotowym wpaść przez świetlik i rozwalić wszystko. - Max Payne na temat swojej misji.

Ciekawostki

  • Dosłowne tłumaczenie tytułu tego rozdziału brzmi "Zabierzcie mnie do Cold Steel". Nie wiadomo, dlaczego polscy tłumacze zmienili oryginalną nazwę tego epizodu.
  • Na kalendarzu znajdującym się w jednym z pomieszczeń odlweni nie ma napisanego ani roku, ani miesiąca. Z układu dni możemy jednak wywnioskować, że jest to czerwiec 2000 lub listopad 2001. Obie daty nie pasują jednak do rzeczywistego czasu akcji gry, więc jest to prawdopodobnie niedopatrzenie twórców.
  • W jednym miejscu można podsłuchać rozmowę dwóch komandosów o nazywaniu imieniami swoich broni.
Nazwa